W tajemnice różańca wraz ze św. Matką Teresą z Kalkuty
Zwiastowanie Maryi
Najwspanialszy etap w dziejach Odkupienia rozpoczął się w tak prosty sposób. Bóg nie posłał Gabriela do pałacu jakiegoś władcy, lecz do młodej dziewczyny, Maryi, mieszkającej w skromnej chacie w Nazarecie. Gdy anioł zapowiedział Jej, że zostanie Matką Zbawiciela, zapytała go tylko o jedno: „Jakże się to stanie?”. A kiedy to wyjaśnił, Ona, pełna łaski, oddała się Panu jako Jego służebnica. Pozwoliła, by Bóg Ją wypełnił po brzegi. Maryja w tajemnicy zwiastowania daje nam wspaniały przykład, jak mamy żyć, gdyż przyjęła Ona Jezusa z miłością i wiarą. Maryja wypowiedziała swoje „tak” ustami i sercem.
Nawiedzenie św. Elżbiety
Najpiękniejszym momentem życia Maryi była chwila, w której zgodziła się zostać Matką Jezusa. Pospieszyła w swej godnej podziwu pokorze, w prawdziwym akcie miłości, aby spełnić wobec Elżbiety rolę służącej. Wiemy, czym okazała się ta pokora dla nie narodzonego jeszcze dziecka Elżbiety: poruszyło się w łonie swej matki. Była to pierwsza istota ludzka, która rozpoznała nadejście Chrystusa. Następnie Matka Pana zaśpiewała z radością, dziękczynieniem i uwielbieniem Magnificat. Maryja jest dla nas przykładem, w jaki sposób powinniśmy żyć. To, co sama otrzymała w darze, chciała przekazać innym.
Narodzenie Pana Jezusa
Jezus przyszedł na świat, by zbawić człowieka – by nauczyć nas miłości swojego Ojca. Dziękujemy Bogu, że ofiarował nam swego Syna Jezusa, by narodził się pośród nas i był nam podobny we wszystkim, z wyjątkiem grzechu. Bóg, stając się człowiekiem, podkreślił wielkość i piękność życia ludzkiego. On pragnie ofiarować siebie samego naszym sercom z radością i pokojem. Pragnie, by Jego przyjście mogło przynieść każdemu z nas pokój i radość. Módlmy się, by otrzymać tę łaskę dla naszych serc.
Ofiarowanie Pana Jezusa
Matka Boża, przedstawiając Jezusa w świątyni jerozolimskiej, dziękuje Ojcu przedwiecznemu w imieniu wszystkich ludzi i ofiaruje Go Jemu. Tak powinniśmy czynić i my w naszym życiu: dziękować nieskończenie Bogu za dar życia i wiary, ofiarować nasze życie dla zbawienia świata. Gdy nie mamy nic do zaofiarowania, oddajmy Bogu tę nicość. Pozostańmy wszyscy tak puści, jak to tylko możliwe, by Bóg mógł nas napełnić. Nawet Bóg nie może napełnić tego, co już jest pełne. Bóg nie chce zmuszać nas do niczego. To ty sam napełniasz świat miłością, którą On ci daje.
Odnalezienie Pana Jezusa w Świątyni
Kiedy jednak odnaleźli Go rodzice, udał się z nimi do Nazaretu i był im posłuszny. Również i my powinniśmy poszukiwać Boga, gdy zagubiliśmy się czy oddaliliśmy się od Niego. W jaki sposób? Tak jak uczyniła to Maryja: odnalazła Go w świątyni. Szukajmy Go w ciszy, w modlitwie, klęcząc, w Eucharystii, w cierpiących. Powinniśmy tak jak Maryja szukać naszych dzieci, tak jak uczyniła to Ona, gdy zaginął Jezus. Powinniśmy przejmować się myślą, gdzie są nasze dzieci. Ognisko domowe bez dzieci to nie ognisko domowe.