Dzienniczek św. s. Faustyny - tajemnice światła

Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Poznałam wyraźniej trzy Boskie Osoby: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jednak istność ich jest jedna i równość, i majestat. Dusza moja obcuje z tymi Trzema. Ktokolwiek jest złączony z jedną z tych Trzech Osób, przez to samo jest złączony z całą Trójcą Świętą. (Dzienniczek, 472)

Objawienie na weselu w Kanie Galilejskiej

Jezus mi powiedział: Córko moja, nie ofiarowałaś Mi tego, co jest istotnie twoim. Zapytałam: Jezu, powiedz mi o tym, a oddam Ci natychmiast z hojnością serca.
Jezus rzekł: Córko, oddaj Mi nędzę twoją, bo ona jest wyłączną twoją własnością. W tej chwili promień światła oświecił mą duszę. (Dzienniczek, 1318)

Głoszenie Ewangelii i wzywanie do nawrócenia

Każdej pojedynczej duszy czy to świętość, czy upadek odbija się w całym Kościele. Poznałam, jak wielki wpływ wywieram na inne dusze – nie przez jakieś heroiczne czyny, bo te są same z siebie uderzające, ale przez tak drobne, jak poruszenie ręki, spojrzenie… (Dzienniczek, 1475)

Przemienienie na Górze Tabor

Ujrzałam nad sobą Hostię świętą w wielkich jasnościach. Wtem usłyszałam głos: W niej twoja siła, ona cię bronić będzie. Dziwna moc wstąpiła w duszę moją i jakieś dziwne światło: na czym polega nasza miłość ku Bogu, a to jest na pełnieniu woli Bożej. (Dzienniczek, 616)

Ustanowienie sakramentu Eucharystii

Ach, jak Mnie to boli, że dusze tak mało się łączą ze Mną w Komunii świętej. Kocham je tak czule i szczerze, a one Mi nie dowierzają. Chcę je obsypać łaskami – one przyjąć ich nie chcą. Obchodzą się ze Mną jak z czymś martwym, a przecież mam Serce pełne miłości i miłosierdzia. (Dzienniczek, 1447)